به گزارش پایگاه خبری عصر قزوین؛ ۲۶ مردادماه ۱۳۶۹، روزی است که نام آن با اشک شوق، صبر خانواده‌ها و سربلندی رزمندگان در تاریخ ایران ماندگار شد. در این روز نخستین گروه از آزادگان پس از سال‌ها تحمل شکنجه و اسارت در اردوگاه‌های رژیم بعث عراق، به آغوش میهن بازگشتند.
زمانی که از آزادگان صحبت می شود، آزادگان قزوینی جایگاهی ویژه دارند؛ قهرمانانی که با ایستادگی در برابر دشمن، تاریخ این سرزمین را به صبوری و مقاومت خود مزین کردند.
قزوین؛ دیار آزادگان
استان قزوین در دوران دفاع مقدس چند هزار رزمنده دلاور را به جبهه‌ها اعزام کرد، در این میان تعدادی از این عزیزان در بند اسارت بعثی ها گرفتار شدند. بسیاری از آنان سال‌ها در غربت و شرایط طاقت‌فرسای اردوگاه‌های بعثی زیستند اما هرگز در ایمان و آرمان‌های خود سست نشدند. نام‌هایی چون سرتیپ خلبان شهید حسین لشکری، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلی‌اکبر ابوترابی‌فرد و جمع بزرگی از دیگر آزادگان قزوینی، روایت‌گر صبر و پایداری مردمانی است که به‌رغم شکنجه‌های جسمی و روحی، عزت ایران را پاس داشتند.
حسین لشکری؛ سیدالاسرا
سرتیپ خلبان شهید حسین لشکری از چهره‌های ماندگار تاریخ اسارت است. او پس از ۱۸ سال حضور در اردوگاه‌های بعثی، از سوی مقام معظم رهبری لقب «سیدالاسرا» را یافت. لشکری نماد مقاومت و پایداری بود و سال‌های طولانی جدایی از خانواده و وطن را با روحیه‌ای ستودنی سپری کرد. خاطرات او، نمونه‌ای روشن از این حقیقت است که عشق به وطن و ایمان می‌تواند هر بند و زنجیری را بی‌اثر کند.
حجت‌الاسلام ابوترابی؛ پدر معنوی آزادگان
نام دیگر بزرگ قزوین در تاریخ آزادگان، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلی‌اکبر ابوترابی‌فرد است. او که سال‌ها در اسارت رژیم بعث حضور داشت، به‌عنوان «پدر معنوی آزادگان» شناخته می‌شود. مدیریت، اخلاق، تدبیر و روحیه‌بخشی او در میان اسرا، عامل انسجام و امید بود. بسیاری از آزادگان روایت کرده‌اند که حضور ابوترابی، اردوگاه‌ها را به مدرسه‌ای برای صبر، ایمان و مقاومت تبدیل کرده بود. نقش او به‌قدری پررنگ بود که حتی پس از بازگشت، در عرصه‌های سیاسی و فرهنگی نیز به الگویی برای ایستادگی و اخلاق بدل شد.
صبر خانواده‌ها؛ حماسه‌ای نانوشته
رنج آزادگان تنها به دوران اسارت محدود نمی‌شد. خانواده‌های آنان نیز سال‌ها با دلهره و بی‌خبری از عزیزانشان زندگی کردند. مادرانی که چشم به راه ماندند، همسرانی که بار سنگین زندگی را به دوش کشیدند و فرزندانی که بدون حضور پدر رشد کردند، بخشی دیگر از این حماسه‌اند. قزوین در این سال‌ها شاهد اشک‌ها و دعاهایی بود که در نهایت با بازگشت آزادگان به شکوفایی شادی بدل شد.
آزادگان؛ نماد عزت ملی
آزادگان قزوینی و دیگر رزمندگان آزاده ایران، با پایمردی خود نشان دادند که مقاومت در برابر دشمن تنها در میدان نبرد نیست؛ بلکه در سلول‌های تنگ و سال‌های سخت اسارت هم می‌توان پاسدار شرف و حیثیت ملی بود. آنان پس از بازگشت، به‌عنوان الگوهای اخلاق، استقامت و ایمان در جامعه نقش‌آفرینی کردند و یادآور شدند که عزت ایران مرهون صبوری فرزندانش است.
رهاورد
سالروز ورود آزادگان، یادآور روزی است که قزوین و ایران بار دیگر قهرمانانش را در آغوش گرفت. نقش ماندگار چهره‌هایی چون حسین لشکری و حجت‌الاسلام ابوترابی‌فرد، سندی روشن از ایمان و شجاعت مردمان این دیار است. امروز بیش از هر زمان دیگری وظیفه داریم یاد و خاطره آزادگان قزوینی و همه آزادگان ایران را زنده نگه داریم تا نسل‌های آینده بدانند آزادی و سربلندی این سرزمین، حاصل چه رنج‌ها و صبرهایی بوده است.
