حیدر ولی زاده/ روزی که خبر تایید صلاحیت آقای پزشکیان از سوی شورای نگهبان برای انتخابات ریاست جمهوری اعلام شد، خوشحال شدم. البته آن موقع هم نوشتم این خوشحالی نه از بابت اصلاح‌طلب بودن وی یا هم قومیت بودن با وی است بلکه به دلیل یک عمر سالم و به دور از فساد زیستن ایشان بود.
بدون شک هر انتخابی که صورت بپذیرد، فردای آن، دعوای سهم خواهان از قدرت آغاز می شود، خصوصا آنان که مدت زمانی در ستادهای انتخاباتی در جنب و جوش بودند و بالتبع برای رضای خدا کار نکرده اند!
.
البته این مورد تنها مربوط به دولت چهاردهم نیست بلکه در دولت های قبل تر و حتی سایر انتخابات نیز بوده است و بالاخره افرادی که آستین بالا زده و وارد میدان حمایت شده اند انتظاراتی برای کسب صندلی قدرت دارند.
به عنوان کسی که در هر دو مرحله به آقای پزشکیان رای دادم، در حد توان از ایشان حمایت کردم، دغدغه وطن دارم و با توجه به شناختی که در طولانی مدت از وی دارم انتظارم این است که دست تمامی سهم خواهان از دولت چهاردهم کوتاه شود و گزینش ها بر اساس شایستگی و عدالت صورت پذیرد.
فی الواقع عموم مردم نیز چنین انتظاری از دولت دارند، چینش دولت از سطح خرد تا کلان بر اساس دیدگاه پدرخوانده ها و سهم خواهان چیزی جز درجا زدن و دور باطل و چه بسا بدتر شدن اوضاع مملکلت را در پی نخواهد داشت.
.
درد ما تکرار همین آدم ها، تفکرها و روش ها به صورت دوره ای است و علاج آن طرحی نو در سیاست و اداره امور مملکت به دست شایستگان و نه قدرت طلبان است.
البته از شخصی که به نهج البلاغه امیرالمؤمنین( ع) اشراف و به آموزهای آن اعتقاد دارد انتظار هم این است که به پیروی از امام بزرگوار، سهم خواهان را در هر درجه و مرتبه ای که باشند از دولت خود دور سازد و دولتی بر پایه شایستگی، تخصص و تعهد نه جناحی و سهم خواهانه تشکیل دهد.
انتهای پیام/
