به گزارش پایگاه خبری عصر قزوین؛ بسیاری از والدین هر روز فرزندانشان را به‌عنوان عزیزترین امانت‌های خود به رانندگان سرویس می‌سپارند و همان‌طور که آنها را سالم تحویل می‌دهند انتظار دارند سالم هم پس بگیرند، اما خبر ندارند که فرزند دلبندشان گاه از دل چه بحران‌هایی معجزه‌وار بیرون آمده تا سالم به خانه برگردد.
ساکنان مینودر در حوالی خیابان اشرفی اصفهانی هر روز شاهد صحنه پرخطری از نحوه پارک نادرست مینی‌بوس قرمز رنگی هستند که سرویس مدرسه دانش‌آموزان دبستانی واقع در این محله است.
آنها می‌گویند: هر روز صبح مینی‌بوس قرمز رنگی را می‌بینند که سرویس مدرسه است اما به‌صورت اوریب و بسیار نزدیک به وسط خیابان پارک و دانش‌آموزان کوچک کلاس اول تا ششم این مدرسه را پیاده می‌کند.
به گفته آنها احتمال برخورد ماشین‌های گذری از پشت‌سر با مینی‌بوس و همچنین احتمال برخورد کودکان با خودروهای در حال عبور دو خطر مهمی است که هر روز جان کودکان این دبستان را تهدید می‌کند.
احتمال هر روزه تصادف
صاحب یک سوپر مارکت در این خیابان می‌گوید: تقریبا هر روز در حال تماشای این صحنه‌ام که در آن دانش‌آموزان به محض پیاده شدن از مینی‌بوس بدون اینکه به طرفین نگاه کنند به سمت مدرسه می‌دوند و بارها نزدیک بوده با خودروهای دیگر تصادف کنند.
او ادامه می‌دهد: بیشتر اهالی محل و ساکنان این خیابان تجربه پیشامد تصادف با دانش‌آموزان این دبستان و کنترل خودرو در لحظات آخر را دارند.
به گفته این شهروند، راننده سرویس در واقع امانت‌دار جان فرزندان مردم است اما هر روز با بی‌تدبیری و ظاهرا به دلیل داشتن عجله، دانش‌آموزان را پیاده می‌کند تا در سریع‌ترین زمان ممکن برود در حالیکه چند دقیقه صبر کردن می‌تواند ضامن سالم رسیدن بچه‌ها به مدرسه باشد.
نگرانی به‌جای همه مادران
یکی از ساکنان آپارتمان‌های روبروی این دبستان هم می‌گوید: روزی نیست که با صدای ترمز شدید ماشینی که کم مانده یکی از دانش‌آموزان ریزنقش این دبستان را زیر بگیرد پای پنجره ندوم و هر بار به جای مادران آنها قلبم از ترس نایستد.
مریم خانم که نمی‌خواهد نام فامیلی‌اش را بگوید، بیان می‌کند: دانش‌آموزان این دبستان همگی کم سن و سال هستند و هنوز با قانون عبور از خیابان پس از پیاده شدن از ماشین‌هایی مانند مینی‌بوس و اتوبوس آشنایی ندارند بنابراین راننده باید بچه‌ها را طوری ببرد و بیاورد که آنها در معرض هیچ خطر و تهدیدی قرار نگیرند.
مدرسه مقصر است
نانوایی محله هم اولیاء مدرسه را مقصر می‌داند و ابراز می‌دارد: وقتی همه اهالی محل صحنه تصادف احتمالی چندین دانش‌آموز را به چشم دیده‌اند آیا ممکن است این خطر از چشم اولیاء مدرسه دور مانده باشد؟
بیانی اضافه می‌کند: من نمی‌دانم مدرسه تاکنون برخوردی با این راننده داشته یا نه اما اگر اولیاء مدرسه با این راننده سرویس برخوردی داشته و یا اخطاری به او داده بودند یقینا نتیجه آن در نحوه رفتار راننده و توجهش به رعایت قانون تغییری ایجاد می‌کرد.
او تأکید می‌کند: این منظره خطرناک همه روزه در معرض دید ساکنان محل است و اغلب کسانی که صبح‌ها برای خرید نان در صف نانوایی می‌ایستند همگی نگران جان این کودکان می‌شوند.
لزوم نظارت دائمی بر سرویس مدارس
این دبستان، نمونه کوچکی از کم‌توجهی رانندگان سرویس به قوانین رانندگی است که جان جمع زیادی از دانش‌آموزان این شهر را رده‌های مختلف سنی در خطر قرار می‌دهد.
البته رانندگانی که بلافاصله پس از ساعت آغاز و پایان مدارس باید به سرویس‌های بعدی‌شان برسند و از همین‌رو می‌خواهند دانش‌آموزان را در سریع‌ترین زمان ممکن پیاده کنند، خود قربانی مشکلات اقتصادی و مجبور به دویدن‌های مداوم برای تأمین نان خانه‌هایشان هستند.
اما این دلیل برای چشم بستن بر هر عاملی که می‌تواند به آسیب جسم و جان دانش‌آموزان منجر شود کافی نیست چرا که آنها در ازای دستمزدی که می‌گیرند وظیفه دارند فرزندان مردم را با الزام مراقبت از جان آنها به مقصد برسانند.
بنابراین می‌توان گفت این مدرسه و تهدید هر روزه جان دانش‌آموزان به‌ویژه دانش‌آموزان کم‌سن دبستانی دلیل محکمی است بر اینکه سرویس همه مدارس و دبستان‌های شهر مورد نظارت دائمی اولیاء مدارس و آموزش و پرورش استان قرار گیرد.
انتهای پیام/
